خداوند عزّ و جلّ فرمود:
اَلشّابُّ الْمُؤمِنُ بِقَدَرى، اَلرّاضى بِکتابى، اَلقانِعُ بِرِزْقى، اَلتّارِکُ شَهْوَتَهُ مِنْ اَجْلى، هُوَ عِنْدى کَبَعْضِ مَلائِکتى؛

جوانى که بـه تقدیر من ایمـان داشته باشـد، به کتـاب مـن راضى و بـه رزق مـن قانع باشـد و به خاطر من از شهوت و دلخواه خود بگذرد، او نزد من همچون بعضى از فرشتگان من است.
کنز العمّال، ج 15، ص 786.